Het reisverhaal van
Simone & Brigit
Simone liep samen met haar zus Brigit de Dutch Mountain Trail in september 2024. Ze hadden prachtig wandelweer en hebben genoten van alle uitzichten. In dit reisverhaal neemt Simone je mee in hun dagen tijdens de wandeling!
Samen begonnen we aan de eerste dag vol enthousiasme, 11 kilometer van Eygelshoven naar Kerkrade. Het hoogtepunt van de dag was de Wilhelminaberg, met zijn indrukwekkende 225 meter. We hebben ontzettend veel lol gehad en genoten van de eerste uitdaging. Morgen staat er een langere tocht op het programma: 18 kilometer, waarbij we zelfs een stukje door Duitsland wandelen op weg naar Vaals.
De tweede dag begon vol energie. De route leidde ons afwisselend door Duitsland, met kronkelende paadjes langs het water, door de maïs, en langs de miljoenenlijn (spoorlijn t.b.v. steenkoolmijnen) en restanten van de Siegfriedlinie (door Hitler gebouwd ter verdediging tegen aanvallen uit het westen). Na de beklimming van de Schneeberg, met zijn 257 meter een stevige uitdaging, waren we voldaan in Vaals aangekomen. Morgen staat de langste etappe op het programma: 25 kilometer van Vaals naar Gulpen.
De langste dag bracht ons van Vaals naar Gulpen. Een maar liefst 25 kilometer lange tocht, het hoogste punt van Nederland bereikt (322m) en dus ook in drie landen geweest. Het was een tocht door veel verschillende soorten bossen en door de modder. Het uitzicht vanaf de Eyserberg (193m) aan het einde was adembenemend. In de verte konden we zelfs de plek zien waar we die ochtend waren vertrokken, een mooie beloning na een lange dag.
De vierde dag begon in de mist die zich langzaam over de Gulpenerberg (157m) verspreidde. Gelukkig brak de zon al snel door, en konden we opnieuw genieten van een zonnige dag. De wandeling stond in het teken van slalommen: op, over of onder bomen door, slalommen tussen de modderplassen en ook nog eens prachtige uitzichten. De beklimming van de Hakkenberg, met zijn wandelschoenen op de top, was een bijzonder moment. Een kleine omweg bracht ons bij café De Zotte Lambiek voor een verfrissend drankje, en een heerlijk ijsje bij een lokale boerderij. Het laatste deel van de route liep langs de Gulp, een rustgevend riviertje, en zo bereikten we na ruim 20 kilometer Slenaken.
De vijfde dag begon relaxed met koffie in de ochtendzon net buiten Slenaken. De route bracht ons naar de top van de 209 meter hoge Kattenrothberg. Wie sjoen os Limburg is! Zie het uitzicht richting het kasteel en de kerk van Mehr of de hazelworm die wij tegen kwamen. Of de typerende wegkruizen waar we er op de hele route tientallen van gezien hebben. Na 20 kilometer bereikten we Eijsden, waar we aan de Maas genoten van een welverdiende maaltijd op een mooi plekje. Morgen alweer de laatste dag.
De laatste dag vandaag! Met het pontje de Maas over, om vervolgens stroomafwaarts te gaan waarbij je langs een soort lagune komt met o.a. schildpadden en ijsvogeltjes. Daarna de zwaarste beklimming uit de route: D’n Observant (157 m). Leuke smalle paadjes en het nodige klauterwerk maar daar draaien wij onze hand inmiddels niet meer voor om. Vervolgens naar de ENCI-groeve (wat een bijzonder gebied!) bij de Sint Pietersberg waar we een hele tijd naar de oehoe gespeurd hebben, maar helaas. En toen bereikten we station Maastricht.
Na 6 dagen, 121 km, 1900 hoogtemeters en ruim 200.000 stappen! Wat een geweldig mooie tocht en wat hebben wij geboft met het weer. Voor herhaling vatbaar!